ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΓΕΝΙΑ, ΤΙΜΗ:700 ΕΥΡΩ

Ποιός περίμενε ότι η πιο ελπιδοφόρα γενιά θα ονομαζόταν γενιά των 700 Ευρώ. Ενώ στο εξωτερικό νέοι και νέες αποκτούν καίριες θέσεις στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα η νέα γενιά έχει τεθεί στο περιθώριο. Άνθρωποι ηλικίας 22-30 ετών δε βρίσκουν δουλειά ή τουλάχιστον δεν βρίσκουν εργασία πάνω στο αντικείμενο σπουδών τους, αμοίβονται με πενιχρούς μισθούς, πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης των εκάστοτε εργοδοτών και καταπατούνται τα εργασιακά τους δικαιώματα π.χ. ασφάλιση. Είμαστε η πιο μορφωμένη γενιά που εμφανίστηκε ποτέ στο νεοελληνικό κράτος με πολλές προσδοκίες και απαιτήσεις παρ΄όλα αυτά θα είμαστε η πρώτη γενιά που θα ζήσει φτωχότερα από την προηγούμενη. Ενώ δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν, κερδοφόρα για τις ίδιες, αυτό το δυναμικό, κάνουν το αντίθετο προσδοκώντας στο εύκολο κέρδος από τους κακοπληρωμένους υπαλλήλους. Το μεγάλο κακό γίνεται στον δημόσιο τομέα, το άνδρο της αναξιοκρατίας. Προσλήψεις που αποβλέπουν στη ψηφοθηρία θέτουν σε θέσεις υπαλλήλους με πενιχρά προσόντα, τελείως άσχετους με το αντικείμενο. Για να μη μιλήσουμε για τους υπαλλήλους «δεινόσαυρους». Εργαζόμενοι «600 ετών» που δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν PC και η μόνη αγγλική φράση που ξέρουν είναι “Hello Miss I love you”. Θέλετε να μιλήσουμε και για το εργασιακό μας μέλλον; Τι; Ασφάλιση είπατε; Ξεχάστε τη! Εμείς δε θα βγούμε ποτέ στη σύνταξη. Παρατηρείστε ότι στη συζήτηση για το ασφαλιστικό καμία από τις δύο πλευρές ούτε η κυβέρνηση αλλά ούτε και οι εργαζόμενοι περιλαμβάνουν τη γενιά μας. Μας ξέχασαν ή μας αγνοούν; Η ίδια η γενιά του Πολυτεχνείου που πάλεψε γι’ αυτά τα δικαιώματα, εμφανίζεται τώρα από τη πλευρά του ισχυρού να τα καταπατάει εις βάρος των παιδιών της! Προετοιμαστείτε λοιπόν για έναν πόλεμο γενεών. Έναν πόλεμο με τους ίδιους σας τους γονείς. «Γενιά του Πολυτεχνείου» vs «Γενιά των 700 Ευρώ». Ακόμα και ο τίτλος που μας δώσανε είναι εξευτελιστικός. Γι’αυτό ξυπνείστε. Ενωθείτε. Παλέψτε για τα δικαιώματα σας με όποιον τρόπο μπορείτε. Και όπως λέει και ο Βασίλης: «Φοβάμαι για όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...»
Άντε και καλή τύχη μάγκες